Gelijkenis van de verloren zoon
De gelijkenis van Jezus over de verloren zoon spreekt menig mens aan. De gelijkenis over de verloren zoon is beschreven door de evangelist Lukas. Lukas was waarschijnlijk een medicus. Dit blijkt bijvoorbeeld uit zijn belanstelling voor medische zaken die hij in het bijbelboek Handelingen beschrijft. Lukas is de enige evangelist die de gelijkenis van de verloren zoon beschrijft. Door zijn beroep als arts was hij kritisch en gebruikte hij alleen betrouwbare bronnen.
De bronnen die Lukas heeft gebruikt hebben er toe geleid dat de gelijkenis van de verloren zoon zo goed mogelijk is beschreven. Lukas was waarschijnlijk een reisgenoot van Paulus. Dit is te lezen in de inleiding van het boek Handelingen. Lukas was een geleerd man met veel kennis van de Griekse en Joodse cultuur. De gelijkenis van de verloren zoon beschrijft Lukas in hoofdlijnen. Als we het verhaal zouden gaan 'schilderen' zoals het in werkelijkheid zou zijn gegaan dan mogen de bijzaken niet ontbreken. In deze special willen we de bijzaken van de gelijkenis tekst voor tekst zo betrouwbaar mogelijk er bij nemen. We doen er daarom goed aan om ook de achtergrond van de Joodse en Griekse cultuur te beschrijven. Het gaat tenslotte niet alleen om de historische feiten maar ook om de betekenis. De intentie van de gelijkenis gaat om het 'verlorene' dat weer 'gevonden' wordt. Lukas beschrijft als medicus de 'verloren' relatie tussen mensen onderling en de relatie tussen God en de mens. Dit doet hij op zo'n manier dat het duidelijk is dat er in die relatie genezing nodig is. Lukas wil erop wijzen dat Jezus de grote Geneesheer is maar dat de mens Zijn 'recept' moeilijk accepteert.